woensdag 18 februari 2009

het leven zoals het is

Vandaag weer een knap staaltje kunnen voelen van hoe het leven in elkaar zit.
Sommige van onze mede-aarde bewoners zijn toch rare schepsels.
Ik heb me er al suf over zitten denken maar kan het telkens maar plaatsen door te denken dat die bepaalde wezens enkel geweldig veel last hebben van zichzelf...
En ik... ik kan enkel medelijden hebben met hen....

Dat is dan ook de enige gevoelsgedachte die ik bij deze wezens kan hebben...

1 opmerking:

Anoniem zei

Langs deze weg een hart onder de riem voor jou.Gelukkig zijn niet alle wezens dezelfde; het is de kunst van te selecteren (volg je hart)

een fan en vriend