dagje rust

Vandaag een dagje rust. Waarschijnlijk wat rondhangen in de winkels alsook nog wat kopiewerk voor emanon.
Maag, darm en nieren doen een beetje raar ... misschien toch even rust nemen op alle vlakken...

Het werk Innocence in admiration ligt hier te blinken op mijn werktafel. Interessant om zo'n werk een paar maanden niet te bekijken en dan ongeveer een jaar na de premiere het terug te bestuderen.

Verder hoop ik dat alle feestgeweld snel achter de rug is ... ik hou er niet zo van. Denk veel terug aan de afgelopen jaren ... van wat geweest is.. maar kijk ook vooruit want er komt weer veel.
Volgende week pas ik de concertagenda aan zodat deze ook weer bijgewerkt is.

Het laatste fragment voor 2009 geef ik aan Abbado met werk van Verdi:




Dies irae (= dag van toorn) zijn, in de katholieke eredienst, de beroemde eerste woorden van de sequentia uit de Latijnse mis der overledenen, waarmee ook meestal naar de gehele sequentia wordt verwezen.

Dag der toorn, o die dag
zal de wereld in de as vergaan
zoals voorzegd door David en de Sibylle.
Welk een angst zal er zijn
wanneer de rechter zal komen
om alles streng te oordelen
De bazuin, een zonderling geschal verspreidend
over de graven van alle landstreken,
zal allen vóór de troon ontbieden.
Dood en leven zullen verstommen,
wanneer de schepping zal herrijzen
om zijn rechter rekenschap te geven.

zondagavond...

Vandaag een relatief rustig dagje achter de rug. Toch wel weer een tijdje zitten klarinetten en de stukjes uitgezocht voor de begrafenis van morgen.
Adagio uit het klarinettenconcerto van W.A.Mozart en Kol Nidre van Bruch. Het zal mooi worden!

Naast de gewoonlijke familiale verplichtingen dezer dagen is er vrijwel niets te melden.
Morgen ook nog een bezoek aan de notaris en hopelijk deze week meer nieuws van de architect.

Ondertussen fris ik terug het pianoconcerto van Frank Nuyts op alsook het Klavecimbelconcert van De Falla.
Ik kijk al uit naar de solisten Guy Penson en Erwin Deleux



Wat een diepgang, wat een emotie...
Het leven...



"Vooruitgang is dat alle eskimo's centrale verwarming krijgen, zodat ze zich kapot moeten werken om een ijskast te kopen."
Wim Sonneveld

kerstavond

Kerstavond 2009...
Het is er sneller dan ik verwacht had
de tijdspanne die de Aarde nodig had om éénmaal om haar baan om de zon te voltooien
voelde korter aan
de laatste maand van het jaar had haast en wou zich zo snel mogelijk oplossen in een nieuw jaar
een jaar met de naam 2010
2010 is een annum dat veel belofte in zich draagt

2010 lijkt ook weer wat verder weg van de verschillende ijkpunten in mijn leven
ik weet niet of ik dat als een geruststellende gedachte moet ervaren
maar meer dan ondergaan kan ik niet
gelukkig


Ik wens elke medemens dan ook een warme periode toe
een periode van reflectie
een periode van innerlijke rust

zodat we samen deze wereld draaiende kunnen houden
samen kunnen relativeren
samen kunnen zorgen voor elkaar
zodat 2010 een annum zal worden om samen nooit meer te vergeten.

22 december 2009

When the rain is blowing in your face
And the whole world is on your case
I could offer you a warm embrace
To make you feel my love

When the evening shadows and the stars appear
And there is no one there to dry your tears
I could hold you for a million years
To make you feel my love

I know you haven't made your mind up yet
But I would never do you wrong
I've known it from the moment that we met
No doubt in my mind where you belong

I'd go hungry, I'd go black and blue
I'd go crawling down the avenue
No, there's nothing that I wouldn't do
To make you feel my love

The storms are raging on the rolling sea
And on the highway of regret
Though winds of change are blowing wild and free
You ain't seen nothing like me yet

I could make you happy, make your dreams come true
Nothing that I wouldn't do
Go to the ends of the earth for you
To make you feel my love

To make you feel my love



"Tranen zijn een droeve wijze om zich te,voelen leven, en zich te voelen leven is altijd nog geluk."
Dirk Coster
Nederlands schrijver (1887-1956)

zondag...

Zondag concert in Erp gehad. Het was een leuke kerstviering of eerder een leuk kerst-samen-zijn.

Ik riskeerde mijn leven en zat bij een werkelijk "hondenweer" 5 uur en half in de wagen. (over 280 km)
De poging om "tussen" de lijnen te rijden is meermaals mislukt maar heb het gehaald wat een heroïsch gevoel gaf ;-)

Hieronder een "sfeerbeeld" van de auto-"snel"-weg.

Van Muzikale belevenissen

zaterdag 19 december 2009

Op zaterdag 19 december 2009 overleed mijn grootvader "Frans (Sooi) Bruynseels op de gezegende leeftijd van 96 jaar.

In zijn kleurrijk leven had hij eerste ontmoetingen met het Duitse volk, de televisie, de opgang van de automobiel, de autobus, de mens op de maan, de computer en nog zo vele andere dingen.

Hij was timmerman, trambestuurder, buschauffeur en 9 jaar burgemeester van een groot dorp. Maar vooral was hij levensgenieter die met zijn moppen en verhalen veel mensen heeft weten te boeien én inspireren.

Een groot leven voor een groot man!

Rust nu uit in vrede en hopelijk zie je je geliefde vrouw ergens in het hiernamaals terug.


"De mens is alleen werkelijk groot als hij handelt vanuit hetgeen zijn hart hem ingeeft."
Benjamin Disraeli Engels staatsman en schrijver (1804-1881)

Sneeuw...

Sneeuw dwarrelt geruisloos neer ... over ons en alles wat ons dierbaar is...
Sneeuw is te vergelijken met tijd...
de tijd dwarrelt ook neer ...
met zekerheid is te bepalen dat aan dat dwarrelen ooit een einde komt...
wanneer
is moeilijk te zeggen want zo een sneeuwvlok volgen is moeilijk
en je geraakt steeds dat ene vlokje kwijt tussen alle andere vlokjes...
het kwijt geraken van je eigen tijd tussen alle anderen met een elk een eigen tijdsbesef.

Het vallen van die vlokjes
de vlokjes op zich zijn tijd... het begraaft stilaan de vaste objecten uit het leven ..
eerst een beetje
later zie je enkel nog de contouren
en nog wat later ben je verschillende objecten uit je leven kwijt, je weet nog ongeveer...
maar tijd en locatie vervagen ...

Soms wachten we op de dooi...
soms ook niet ...

Recensie "Hoe het varken...." uit zone 03

OVER HOE HET VARKEN AAN ZIJN KRULSTAART KWAM

Oog en oor worden op gelijke voet verwend in dit gestileerde miniatuurtje.
Weinig gezelschappen beheersen zo¿n divers repertoire als het Ensemble Leporello, dat onder leiding van Dirk Opstaele nu eens groots en episch uit de hoek komt (MacBethbranding), dan weer klein maar gepolijst, zoals in dit fijne sprookje Hoe het varken aan zijn krulstaart kwam. Rode draad door het veelvormige verteltheater van Leporello is het feit dat muziek een minstens even grote zeggingskracht heeft als het woord. En dat maakt ook van dit varkentje een sprankelend vertelconcert.
Een oude man betreedt schuifelend de scène, een kopje bibberend in de hand. Hij sleurt met instrumenten: een grote trom, een cimbaal. De verleiding om even het slagwerk aan te tikken is groot¿als een kleine jongen schrikt hij van de dreun die hij veroorzaakt. Zo eenvoudig kan het zijn om een scène spannend te maken.
De man is de stokoude engel Gabriël (Dirk Van Vaerenbergh), die een heroïsch verhaal uit zijn jeugd komt vertellen. Lang geleden, toen Gabriel nog een kwiek jong ding was, schiep god alle dieren bloot, rozig en zacht. Geen gezicht, zo'in hunnen bloten¿, vond Gabriel. Op zijn aandringen daalt God nogmaals ter aarde, de kleurdoos onder de arm, en voorziet hij zijn schepselen van krullen, haren, vlekken, strepen of schubben. Alleen het varkentje heeft pech: wanneer het waggelend komt aangerend is God al weer naar boven verdwenen. Gabriël krijgt medelijden met het blote diertje¿
Het is even wennen aan de expressieve en soms expliciete speelstijl van Van Vaerenbergh, maar het enthousiasme waarmee hij opgaat in zijn verhaal en zijn lange lijf heen en weerzwiept¿verdwenen is de oude man van het begin¿krijgt al gauw iets koddigs. Gabriël kent zijn diviene pappenheimers: de ironische wijze waarop hij de nukkige en ijdele 'Goede Vader¿ bespeelt doet denken aan de picareske fratsen van Tijl Uilenspiegel. Hoe verder de voorstelling vordert, hoe meer zijn spreken de muziek volgt van het Emanon Ensemble, tot dat muzikale spreken zelf een lied wordt.De vele talen die God spreekt verleent de tekst een bijwijlen exotisch klankenpalet.
Raf De Keninck (klarinet, saxofoon, percussie) en Ben Faes (contrabas, saxofoon, percussie) zijn veel meer dan begeleiders: het zijn medeacteurs die even expressief spelen als Van Vaerenbergh zelf. De veelkleurige, strakke prenten van Gerda Dendooven, wiens gelijknamige boekje de inspiratiebron vormde voor deze voorstelling, worden op de achtergrond geprojecteerd.Oog en oor worden zo op gelijke voet verwend, in dit gestileerde miniatuurtje.

Van Muzikale belevenissen

Candide....

Gisteren de premiere van van de opera/musical Candide gezien...
Het verbaast me telkens hoe straf dat bepaalde composities zijn... hoeveel onwaarschijnlijk geniale componisten er zijn... hun composities blijven zelfs overeind met de meest belachelijke regies aller tijden...
Het lijkt soms dat regisseurs tegenwoordig proberen dit uitvoerig te testen hoe ver ze kunnen gaan...

Een lelijk decor, slechte belichting... rare onsamenhangende verwijzingen naar Tweetie, Star Trek, Bumba... bedenk iets en het zat er in...bijzonder en vermeldingswaardig was het walsje met twee ... jawel... rijdende wc-potten.......

Het orkest speelde goed maar wel wat weinig inspiratie bij de dirigent ... wel veel decalages met soms de grotere ensembles.

In het begin soms lachwekkend en grotesk... op het einde eerder slaapverwekkend...

Candide speelde overtuigend... voor mij was Gunagonde soms wat voorzichtig en koos ze voor de meest beschaafde (en ook soms saaie te "safe" ) oplossingen in bijvoorbeeld Glitter and be gay...
Man van de avond was voor mij Graham Valantine die de rol van Pangloss vertolkte.

Het was dus dik prijs gisteren... niet echt iets waar ik zit op te wachten en ik had de indruk dat ik niet alleen was ;-)
op naar de volgende dus...


"Je ziet alles heel anders en veel beter door ogen die gehuild hebben."
Phil Bosmans
Belgische pater en schrijver (1922 - )

onheil is over mij gekomen...

Vandaag gebeurde het dan plots!!
Vanmorgen liet ik mij zeer geliefd en super goed basklarinetmondstuk vallen...
Een droom spatte uit elkaar,
1000 krijsende vrouwen drongen zich een weg door mijn ziel...

Ik weet nog steeds niet wat me overkwam om dit handgemaakt Japanse droom-mondstuk te laten dwingen door de zwaartekracht... maar het is zo ... nu al aan het zoeken naar een (beter) alternatief.. zal moeilijk worden ... is een lange relatie geweest...

week 50

Vandaag de start van week 50... de laatste zware week en dan gaat het altijd beter en beter worden ;-)
Normaal gesproken volgende week de eerste ontwerpen van het huis ... kijk er naar uit! Verder deze week nog heel wat varkensvlees te verorberen. Vandaag spelen we in Aalst wat niet zo ver van mijn woonplaats is. Vermits het maandag is ga ik daarna naar Valkenswaard. Morgenochtend dan een vroege voorstelling ... terug in Aalst, de rest van de dag vul ik met papierwerk en telefoontjes plegen. 's Avonds staat de derde opera van het seizoen op het programma... CANDIDE!! Zal zeker leuk worden, hoop dat de dirigent en orkest in goede doen zijn!

Woensdag spelen we dan weer voor Het Paleis in de Antwerpse Arenberg. Daarna generale repetitie met de harmonie van Erp. Donderdag dan weer eens geen varken. Misschien zak ik wel eens af naar een stille rustige plaats om een wandelingetje te maken.

Momenteel op het studiebureau... het Chamber Concerto van Ligeti... voor de liefhebbers één deeltje hiervan:




"De stilte is de slaap die de wijsheid voedt."
Francis Bacon Engels filosoof en staatsman (1561-1626)

zonder commentaar...

EMOTIE

Hier Toradze met een cadens uit Prokofiev pianoconcerto...

Gevoel,

onmacht, liefde, vertwijfeling, zon door de bomen, passie, natuur, universum... schoonheid.




En natuurlijk vergeven we deze schat de foute nootjes...

maandagochtend...

Moeilijke dag om in gang te schieten! Maar heb vannacht heerlijk geslapen dankzij de zeer uitgebreide
sauna-sessie van gisteren :-)
Afgelopen vrijdag hoopvolle gesprek gehad met de architect... het gaat mooi worden!
Verder zondag nog een varken gepleegd en nu is het al terug maandag. Vandaag een varken in Brasschaat en repetitie bij de vrienden van UNA. Dinsdag nog een varken in Brasschaat en 's avonds vrij :-). De woensdag staat dan de Arenberg te Antwerpen op het programma met jaja, je kan het raden een varken... 's avonds verder kerstriedels in Erp en donderdag treden we op in Zwijndrecht. De donderdagavond naar Zeelst ... heb een mooi programma gemaakt voor het voorjaarsconcert daar ...ik hoop dat ze het smaken. De vrijdag dan twee varkens in Molenbeek en 's avonds een opname met George voor het dansproject. Kijk er al naar uit en ben in gedachte al leuke dingen aan het bedenken.

Ik kijk al stiekem uit naar 2010 ... het zal een jaar worden met veel veranderingen!






"Een mens is pas gelukkig wanneer hij het geluk zelf wil en uitdenkt."
Alain Frans filosoof en essayist (1868-1951)

hard... harder... en harder... en harder ... EN HARDER

gekker moet het niet worden...

Het onmogelijke is mogelijk geworden :-)

Lucien Casteels is een fotograaf die de eerste prijs gewonnen heeft bij de fotowedstrijd Am ARTS.

Met een foto van ... mij :-))

Foto genomen tijdens het concert met creatie van het pianoconcerto van Frank Nuyts...

Van Muzikale belevenissen