Tristan en Isolde van Richard Wagner met op de achtergrond een glasraam vol met druppels en daardoor voorbij zwevend als een vreemde schim... de meeuw geflankeerd door de Antwerpse trots... haar Kathedraal en de zogezegde Boeretoren.
De meeuw... kantelend en wiebelend door de felle wind net als een schip op de zee
Een strakke veren-huid, strak door het water, strak door de wind.
Een mooi tafereel.
Vandaag Rilke bespreking, ik wil er in één grote ruk door gaan en alles op punt zetten zodat de artistieke uitwerking snel kan starten. Ik voel dit project als een sleutel aan. Benieuwd wat er achter die deur zal zitten...
Verder vandaag nog wat studeren en hop naar Zeelst voor een generale repetitie. Ik hoop dat ze daar wakker zijn want er is (weer) nog het een en het ander te doen.
Vrijdag staat er een ochtendstudeer uurtje in de agenda en ook wat sporten. Daarna een meetingske in Leuven en dan gaan eten bij de mama :-). De avond zal afgesloten worden met de eerste repetitie met orkest voor het solisten optreden van 16 januari.
Zaterdag dan weer naar Zeelst voor de audities van The Power of L'uf. Verblijf weer in het bekende Campanille hotel om dan zondag het nieuwjaarsconcert in de Schalm te dirigeren.
Tristan en Isolde...
Schoonheid is geloven in de leugen van de verbeelding.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten