recensie: "Dichter bij klasse zullen we dit jaar niet meer komen"

De oude Vikingen waren toffe kerels, dat staat buiten kijf. Absolute wereldtop in drie disciplines: oorlog voeren, ongebreideld zuipen en muziek maken. Wat blijft daar vandaag van over? Weinig, zo vrezen wij. In plaats van oorlog te voeren, reiken ze Nobelprijzen voor de vrede uit. Hijsen zonder grenzen is wreed moeilijk geworden door de exageré hoge alcoholprijzen. Muziek maken dragen de Scandinaven gelukkig nog steeds hoog in het vaandel.

GEERT JANSSEN & SARAH VAN PEE
Dat werd afgelopen vrijdag in de Soetezaal van STUK bewezen door de Noor Lars Horntveth. In het kader van Kulturama kwam de man zijn tweede plaat Kaleidoscopic uit 2008 spelen, in de rug gesteund door strijkkwartet Kryptos en het klassieke ensemble Emanon. We beseffen: dat is veel informatie in één keer. ...


Genoeg geleuterd! Hoe klonk dat nu juist? Wel, lieve lezer, stel u voor dat Tommeke Waits tussen de soep en de patatten door een symfonisch orkest dirigeert. Dit was een speelse en energieke lap instrumentale pracht. Groots maar niet bombastisch. Wild maar niet chaotisch. Lars Horntveth amuseerde zich duidelijk als een ADHD-kleuter in het pretpark van zijn dromen. Zelf konden wij amper stil blijven zitten in onze zetel. Het cliché wil dit soort optreden wel eens omschrijven als een muzikale reis. Fuck dat. Dit was een raket naar de maan, een enkeltje op de Oriënt-Express, een bedevaart dwars door de Congolese brousse.
Achteraf riep Lars op om arme muzikanten uit het rijkste land ter wereld zo veel mogelijk te steunen. Daarna moest hij onthullen dat hij cd's en merchandise thuis was vergeten. Tant pis. Aan onze goede bedoelingen heeft het in ieder geval niet gelegen. Lars Horntveth: dichter bij klasse zullen wij dit jaar niet meer komen.

Artikel geschreven door Geert S. Simonis waarvoor van harte dank !!

Dit artikel verscheen op Veto, maandag 15 februari 2010 in nummer 14 van jaargang 36. -