Na enkele dagen van inwendig worstelen is het weer woensdag geworden.
Het grijs in de ochtendlucht krijgt een andere kleur een hogere densiteit.
De herfst komt er alweer aan. Samen met de lente mijn favoriete seizoen. Het vergaan van alles, de terugkeer naar een statische rust-toestand, het onwezenlijk gecontroleerd verlangen van de natuur om zich te schikken naar dit nihilistisch zijn, roept groot respect op bij mij. De geur in het bos...
En dan na die verstilling een orgastisch open bloeien van alles wat bleek te ontbinden.. de lente!
Maar eerst de herfst... schoonheid... Ravel voorbij...
MAAR studenten worden wakker en kruipen uit hun onwetende wereld en hebben dan plots heel veel vragen...
De timing maakt me niet echt gelukkig wegens te laat maar een gedachte aan mijn studententijd laat deze
kwellende principes verzachten.
Deze voormiddag nog aardig wat bureauwerk en daarna naar Tilburg. Dan zet ik de reis verder naar Erp waar nog heel hard gewerkt moet worden. Morgen is het dan weer de beurt aan Tilburg en 's avonds generale repetitie in Zeelst.
Vrijdag moet dan gepakt worden want er staat een verhuis voor de deur. ben er ondertussen al bedreven in dus het zal wel meevallen. Zaterdag naar Veldhoven en daar blijf ik tot zondagavond.
Een muziekje voor vandaag was een moeilijke maar hier komt die dan :
Muziek is de melodie waarvan de wereld de tekst vormt.
A. Schopenhauer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten