Vandaag slechts één constante ... TANDPIJN!
Moet mezelf nu toch maar eens naar de tandarts slepen... de tandarts... Een woord dat bestaat uit tand-arts... twee lastige woorden voor mijn hersenen. Arts... leuk als idee, gegeven... er is een arts in de buurt, veilig gevoel maar om er naar toe te gaan ... geeft het me steeds een gevoel van afhankelijk te zijn... ik haat het. Tand... sinds de vorige tandarts in mijn mond werkzaam was en me heel veel pijn deed heb ik er een beetje genoeg van ...
Maar het is onvermijdelijk... probeer het nog een paar uur te rekken... maar waarom... tja...
Verfoei mezelf... wat ben ik toch een watje.
Verder een aanloop nemen naar volgende week woensdag toe. Begin me nu ( ondanks de pijn in mijn kaak) al in positie te brengen. Kijk er erg naar uit en hoop dat tegen dan mijn energie weer volledig centraal zit.
Verder niet veel te melden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten